چگونه گناه نکنیم؟

مهمترین روش برای گناه نکردن پاسخ به این سوال است که چرا نباید گناه کنیم؟ اگر برای این سوال پاسخ دندان شکنی داشته باشید دیگر سمت گناه نخواهید رفت. این یک مسئله اعتقادی است. مگر می شود کسی خدا را ناظر بر اعمال خود بداند اما باز هم گناه کند؟ تنها یک توجیه نادرست وجود دارد و آن هم غفلت است. حال باید بدانیم چگونه غافل نشویم؟
چند راهکار برای دوری از غفلت وجود دارد : 1.دوری از دوستان ناباب: یکی از مهمترین عوامل انجام گناه دوستان شما هستند. با خود فکر کرده اید که چند بار به خاطر دوستان , اقوام و حتی خانواده به گناه افتاده اید؟ همین الآن وظیف دارید که یا رابطه با آنها را محدود و گاهی آنها را ترک کنید و یا شما آنها را به راه مستقیم بیاورید.
2.پرهیز از بیکاری , پرخوابی وشکم پرستی: آیا فکر کرده اید که اگر شما در طول روز تمام فرصت خود را مشغول کاری باشید خود بخود گناه را ترک میکنید؟ نمی خواهم بگویم این بهترین روش است اما با توجه به روایات دین ما که قصد گناه به منزله خود گناه نیست پس روش بدی هم نیست. در مورد شکم پرستی و پرخوابی نیز همین بس که این دو عامل تمایلات جنسی را افزایش داده و ما را وارد کوله باری از گناه می کند.
3.دوری از زمینه های گناه: خیلی از گناهان ما به خاطر این بوده که ما خود را در مسیر گناه قرار داده ایم. چرا وارد مهمانی می شوی که زمینه گناه را برای تو فراهم می کند؟ چرا وارد سایتی میشوی و یا فیلمی را می بینی که تو را تحریک می کند؟ حتی اگر به خاطر کنجکاوی هم باشد یک کنجکاوی بیجاست که باید آنرا ترک کنی.
4.نداشتن اعتماد به نفس بیش از حد: گاهی همان آدم هایی که هیچ وقت عزاداریشان ترک نمی شود و یا خود را انسان هایی پاک می دانند با خود فکر میکنند که توانایی مقابله با هر محرکی را دارند اما بعدا متوجه میشوند طاقت دوری از بعضی گناهان را ندارند و واقعا نباید اینقدر به خودشان اعتماد میکردند.
5.امید به رحمت خدا: بعضی از افراد هم هستند که به دلیل گناهان زیاد امید خود را از خداوند قطع کرده اند و میگویند خدا مارا نمی بخشد به همین دلیل گناه میکنند و در واقع دچار بی باکی شده اند. این افراد هم باید توجه کنند که همان خدایی که گناهان حر و نصوح را بخشید گناهان شما را هم میبخشد به شرط آنکه توبه کنید. به هر اندازه ای گناه کرده باشی اگر خالصانه توبه کنی و دیگر آنها را تکرار نکنی خدا گناهایت را میبخشد اما نا امید نشو که نا امیدی خود یکی از بزرگترین گناهان است.